Δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι αλλά όπως εμείς είμαστε. |
Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων γνωρίζει τον δείκτη νοημοσύνης (IQ) και αγνοεί τη συναισθηματική νοημοσύνη (EQ).
Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις ανθρώπων με υψηλό δείκτη νοημοσύνης (και ειδικότερα ακαδημαϊκής νοημοσύνης) οι οποίοι χειρίζονται με πολύ άστοχο τρόπο την προσωπική τους ζωή.
Σύμφωνα με τον Goleman (1996) ο δείκτης νοημοσύνης, στην καλύτερη περίπτωση, συμβάλλει κατά 20% στους παράγοντες που καθορίζουν την επιτυχία ενός ατόμου στη ζωή, γεγονός που αφήνει ένα εύρος 80% στη συμβολή άλλων παραγόντων, μεταξύ αυτών και της συναισθηματικής νοημοσύνης.
Η συναισθηματική νοημοσύνη εμπεριέχει ένα σύνολο ικανοτήτων του ατόμου, μεταξύ των οποίων είναι:
- Να βρίσκει κανείς κίνητρο για τον εαυτό του.
- Να αντέχει τις απογοητεύσεις.
- Να ελέγχει την παρόρμησή του και να χαλιναγωγεί την ανυπομονησία του.
- Να ρυθμίζει σωστά τη διάθεσή του και να εμποδίζει την απογοήτευσή του να παρεμβαίνει στην ικανότητα για ορθή σκέψη.
- Να έχει ενσυναίσθηση και ελπίδα.
Επομένως, μιλάμε για ένα σύνολο ικανοτήτων οι οποίες συνιστούν το συναισθηματικό ταλέντο ,δηλαδή μια μετα-ικανότητα που καθορίζει πόσο καλά μπορεί να χειριστεί το άτομο οποιαδήποτε ικανότητα διαθέτει, ακόμα και την ακατέργαστη ευφυΐα του (Goleman,1996).
Η συναισθηματική νοημοσύνη δεν κατακτάται απλά αλλά με αγώνα, με ήττες και με νίκες.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι άνθρωποι παρατούν ότι αρχίζουν και δεν τους βγαίνει -όπως λένε-, ενώ άλλοι δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία να το αρχίσουν, γιατί ο φόβος της επιτυχίας αλλά και της αποτυχίας καραδοκεί.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι άνθρωποι παρατούν ότι αρχίζουν και δεν τους βγαίνει -όπως λένε-, ενώ άλλοι δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία να το αρχίσουν, γιατί ο φόβος της επιτυχίας αλλά και της αποτυχίας καραδοκεί.
Κάποιοι παύουν να βρίσκουν κίνητρα και ερεθίσματα για μια γεμάτη ζωή. Βαλτώνουν σε αρνητικές σκέψεις που τους οδηγούν στην αδράνεια και στη δυστυχία.
Υπάρχουν και εκείνοι που ανυπομονούν σαν μικρά παιδιά για κάτι. Όμως, δεν προλαβαίνουν να τελειώσουν το στοχευμένο τους όνειρο γιατί μια άλλη επιθυμία παρουσιάστηκε και πρέπει τώρα να εκπληρωθεί. Εδώ ισχύει το λεγόμενο "τώρα ή πότέ" αλλά, δυστυχώς, είναι λάθος η στιγμή!
Επίσης, υπάρχουν και οι άλλοι που θέλουν "να είναι καλά" αλλά δεν μπορούν, γιατί αδυνατούν να ρυθμίσουν τη διάθεση τους με ένα θετικό και αισιόδοξο τρόπο. Δημιουργούν μαύρα σύννεφα, διαρκώς, και ο ήλιος σπάνια ή καλύτερα ποτέ δεν υπάρχει στην καθημερινότητά τους.
Τέλος, για κάποιους η ελπίδα είναι ανύπαρκτη εδώ και καιρό...
Αλλά ας μη ξεχνάμε ότι ο Ηράκλειτος είπε:
"Αν δεν ελπίζεις δεν θα βρεις το ανέλπιστο,
γιατί είναι ανεξερεύνητο και απροσπέλαστο"
Έτσι, αν δεν υιοθετήσουμε τα παραπάνω λόγια, τότε σίγουρα ούτε θα εξελιχθούμε, ούτε θα γνωρίσουμε την ευτυχία...
Έτσι, αν δεν υιοθετήσουμε τα παραπάνω λόγια, τότε σίγουρα ούτε θα εξελιχθούμε, ούτε θα γνωρίσουμε την ευτυχία...
Εκεί που σταματάει η ελπίδα...σταματάει και η ζωή.
Από την Αναστασία Δ. Φουρτάκα,
Ψυχολόγο - Ψυχοθεραπεύτρια.